Dietmar von Eist (before 1170) Slâfest du friedel ziere?

"Did you fall asleep, my sweet?"—Aubade

"Did you fall asleep, my sweet?
A pretty bird just fluttered past
and perched up on the garden gate.
You have to go—dawn comes so fast!"

"I slept and held you in my arms
until you softly gave alarm.
No one loves without some pain:
I'll do your bidding, heart of mine."

Her tears were welling up—she cried:
"Already I feel left alone.
Will you be back? Tell me how soon.
My joy leaves with you when you ride."

*

translation © 1999, 2001 Leonard Cottrell. All rights reserved

"Slâfest du friedel ziere?
Man wecket uns leider schiere:
ein vogellîn sô wol getân
daz ist der linden an daz zwî gegân."

"Ich was vil sanfte entslâfen:
nu rüefestu kint wâfen.
Liep âne leit mac niht gesîn.
Swaz du gebiutest daz leiste ich friundin mîn."

Diu frouwe begunde weinen:
"Du rîtest hinnen und lâst mich einen.
Wenne wilt du wider her zuo mir?
Owê du füerest mîn fröude sament dir!"

*